مدل علی پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانشجویان آموزش مجازی: نقش باورهای هوشی، اهداف پیشرفت و هیجان های تحصیلی

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف پیش­بینی پیشرفت تحصیلی بر اساس باورهای هوشی، اهداف پیشرفت و هیجان­های تحصیلی در قالب مدل علی به روش تحلیل مسیر انجام شده است. روش: برای این منظور 231 نفر از دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه پیام نور استان فارس به روش نمونه­گیری تصادفی ساده انتخاب و به پرسشنامه خودگزارشی متشکل از خرده مقیاس­های باورهای هوشی(دوپی­را و مارینه، 2005)، اهداف پیشرفت (میدلتن و میجلی، 1997) و هیجان­های تحصیلی (پکران و همکاران، 2005) پاسخ دادند. ضمناً معدل پایان ترم دانشجویان به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی منظور گردید. یافته­ها: به طور کل‍‍ی نتایج پژوهش حاکی از اثرات غیر مستقیم و متفاوت باور هوشی ذاتی و افزایشی بر پیشرفت تحصیلی می­باشد. نتیجه­گیری: نتایج نشان داد که باور هوشی افزایشی از طریق واسطه­گری اهداف تبحری و هیجان­های مثبت بر پیشرفت تحصیلی دارای اثر غیر مستقیم و مثبت و باور هوشی ذاتی از طریق واسطه­گری اهداف اجتناب ـ عملکرد، اهداف رویکرد ـ عملکرد و هیجان­های منفی بر پیشرفت تحصیلی دارای اثر غیر مستقیم و منفی می­باشد. همچنین بر اساس نتایج اثر مستقیم باور هوشی ذاتی بر هیجان های منفی معنی­دار می­باشد درحالی که اثر مستقیم باور هوشی افزایشی بر هیجان­های مثبت مورد تأیید قرار نگرفت.